MEDEA by Seneca

Een gescheurd zeil vormt het decor voor deze theatrale verbeelding van Seneca’s beroemdste
tragedie, Medea. Een tragedie die ook nu nog voor velen een bron van verbijstering blijft en vele aanknopingspunten voor reflectie biedt. Aan de ene kant vertelt Medea ons het verhaal van een verraden vrouw die, verblind door jaloezie, het meest verschrikkelijke gebaar maakt om wraak te nemen. Anderzijds is Medea een verhaal van sociale mislukkingen, van mannen en vrouwen die botsen met verschillende culturen, van marginalisatie en onderdrukking, van keuzes gedicteerd door wanhoop, van doorgestoken zeeën en verloren hoop.

Medea spreekt tot ons over archaïsche riten, over een natuur die het contact met de mens verloren is, over rituelen die afdalen in de afgrond van pijn en verloren gaan in het onverzadigbare verlangen naar wraak. Het spreekt tot ons van een verlies van identiteit en onmogelijke terugkeer. Op een dag van heldere ontvouwt zich het lot van de protagonisten in een verhaal dat altijd actueel zal zijn en waarvan de gebeurtenissen nooit zullen ophouden ons diep te ontroeren.

De voorstelling wordt gespeeld in het Italiaans.

English

Korego Theatergroep Amsterdam in collaboration with the Italian Institute for Culture of Amsterdam: MEDEA by Seneca, directed by Carmelinda Gentile

A torn sail is the backdrop to this theatrical representation of Seneca’s most famous tragedy, Medea. A tragedy that even nowadays keeps on being a source of bewilderment for many, and offers many points of reflection. On the one hand Medea tells us the story of a betrayed woman that, blinded by jealousy, makes the most terrible gesture in order to get revenge. On the other hand, Medea is a story of social failures, of men and women clashing with different cultures, of marginalisation and oppression, of choices dictated by desperation, of seas crossed and lost hopes. Medea speaks to us of archaic rites, of a nature that has lost contact with men, of rituals that descend into the abyss of pain and are lost in the insatiable desire for revenge. It speaks to us of a loss of identity and impossible returns. On a day of lucid madness the destiny of the protagonists unfolds in a story that will always be current and whose events will never cease to move us deeply.

The play is in Italian.