De foto's van Linda Bais spelen een spel met licht, donker, scherpte en onscherpte, maar het is complexer dan dat alleen. Haar abstracte composities nodigen uit tot goed, langdurig kijken, tot turen bijna. En als de ogen zijn gewend aan het licht – of juist het ontbreken daarvan – onstaat ruimte, die soms herkenbaar is, maar niet altijd.
Na deze ontdekking is er ook diepte. De kijker zou in de ruimte kunnen stappen, als op een toneel of in een film.